Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2009

Η μάγισσα της Λιβύης


Οι άνεμοι με οδήγησαν στην "νύφη της Μεσογείου"
μακριά από του νου τα όρια
εκεί όπου θα έβρισκα λέει τα χρώματα

Είχα ακούσει για μια μάγισσα που κατοικεί εκεί

και μοιράζει χρώματα
Μάγισσα της Λιβύης την ονόμαζαν


Πέρασα τα τείχη που περικλείουν τη Μεντίνα
περπατώντας στα βρώμικα στενά σοκάκια της πόλης
έφτασα στο κόκκινο κάστρο

μου είπαν ότι θα ήταν εκεί ότι θα την έβρισκα εύκολα
αρκεί να είχα χρώμα στη σκέψη μου
και τους πίστεψα

δυο βόλτες ακόμα στο κόκκινο κάστρο και μετά θα φύγω
δεν είναι εδώ η μάγισσα
ποτέ δεν ήταν

-Είσαι μπλε

-Μα πως; Η καρδιά μου είναι στο μαύρο χρόνια τώρα

-Είσαι μπλε σου λέω

-Δεν έχω χρώμα μέσα μου καλή μου
Ο κόσμος μου είναι εκεί στο παρελθόν
βαθιά χωμένος στο σκοτάδι

-Όχι όχι
δεν είσαι πλέον μπλε
Είσαι άσπρος

-Δεν καταλαβαίνω

-Δεν χρειάζεται
Ζήσε στο άσπρο

Τα χρόνια πέρασαν μάγισσα
και εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω
πως χωρά το άσπρο μέσα στο μαύρο


24 σχόλια:

Σταλαγματιά είπε...

Το άσπρο είναι αναπόσπαστο κομμάτι του μαύρου,
Μέσα στο σκοτάδι θα βλέπεις πάντα λίγο φως και ύστερα πάλι εκείνο θα σβήνει.
Ένα ταξίδι θα είναι ο χρόνος για όσο θα ψάχνεις το φως μες στο σκοτάδι και το σκοτάδι μες στο φως!!
Χαίρομαι που σε βλέπω ξανά !!

Sideras είπε...

Μια σημαία μου θυμίζουν τα χρώματα και ένα γεγονός . Σίγουρα μάγισσα ελέγχει την κατάσταση. Κακία, καλή θα δείξει.
Όπως και να έχει, σιδερένια καληνύχτα σου

Μαργαρίτα είπε...

Ζήσε στο άσπρο καλέ μου ιππότη,
εγώ φοβάμαι πως ακροβατώ ακόμη
σε μπλε και μωβ αποχρώσεις...
μα κάθε που το λευκό χαμογελά
κλέβω από το φως του!!!

Καλό σου βράδυ με λευκές δροσοσταλίδες
στα μαύρα πέταλά σου ****

rip1708 είπε...

ολα ειναι ονειρα..ολα ειναι η αληθεια σου και τα πλαθεις οπως θελεις..μαυρο λαμπερο εχεις στην καρδια σου βελουδινο..ασπρο εκτυφλωτικο η ματια σου..γεμιζει τον κοσμο γυρω χιλια χρωματα μαζι και ενα το ασπρο..εμαθες τα χρωματα..τα ντυθηκες ολα..γελασες δακρυσες χαμογελασες φωναξες..αισθηματα βαθια φυλαγμενα..τα ενιωσες ολα μα κανενα δεν διαλεξες ακομα..εισαι ασπρος τα εχεις ολα μεσα σου..οταν διαλεξεις ενα θα παψεις να εισαι με τους ασπρους..
να γελας..

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Και μόνο σαν σκέψη ο χαρακτηρισμός και η συσχέτησή σου με ένα χρώμα ή έστω δύο ή όσα..., είναι τόσο ιδιαίτερο, που αυτομάτως γίνεσαι κι εσύ και το άτομο που έκφραστηκε έτσι ιδιαίτερα πλάσματα. Χωρίς να κατανοώ πλήρως τους συμβολισμούς τους, μπλε-λευκό-μαύρο, είθε να χρωματίζεις έτσι!

lakis είπε...

Το ένα περιείχε το άλλο από πάντα. Αλλιώς δεν θα υπήρχαν χρώματα. Πολλές φορές εμείς επιλέγουμε τι θέλουμε να δούμε. Όμορφο κειμενάκι. Μέρα καλή

Tina είπε...

Όσο μαύρο κι αν υπάρχει στη ζωή πάντα επιβιώνει κάπου βαθιά μέσα του το άσπρο... Παλεύει να κρατηθεί ζωντανό... Δώσε του τη σανίδα σωτηρίας και θα νικήσει το μαύρο που έχει φωλιάσει στο σκότος της ψυχής... Και τότε το άσπρο θα πλυμμηρίσει τα πάντα με τη γαλήνη του...
Σιδερένια καληνύχτα Ιππότη!!!

Μικρή Λογοτέχνης είπε...

Το άσπρο και το μαύρο πάνε πακέτο diage!!!Αν δεν συνέβαινε αυτό,τότε δεν θα είχαν νόημα..είναι οι δυο όψεις του ίδιου κέρματος...
Με την ύπαρξη του μαύρου εκτιμούμε πιο πολύ το λευκό!Την καληνύχτα μου..

Σταλαγματιά είπε...

Τα λόγια σου σώπασαν καιρό τώρα!!!!!!!!

Μαρια Νικολαου είπε...

πολυ ομορφες οι λεξεις σου σε ολη σου την σελιδα

Μαργαρίτα είπε...

Καλό μήνα καλέ μου ιππότη!!!

Ελπίζω να είσαι καλά...
κι οι σιωπές στο πρόγραμμα είναι...

Πολλές δροσοσταλίδες, όπως πάντα :) ***

diage είπε...

Αυτές οι εναλλαγές άσπρου μαύρου είναι που με τρομάζουν περισσότερο Αναστασία μου.

diage είπε...

Αγαπητέ φίλε σιδερά όλα είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους.Τίποτα δεν είναι τυχαίο.

diage είπε...

Μαργαρίτα μου κανείς δε ζει στο άσπρο πόσο μάλιστα εγώ.Επιθυμία κάνω την ευχή σου νεράιδα.

diage είπε...

Όταν θα πάψω να είμαι με τους άσπρους θα πάψω να υπάρχω.Δεν μπορώ να διαλέξω rip 1708.Κανείς δεν μπορεί.

diage είπε...

Καλή μου κοπέλα είναι μερικοί άνθρωποι που σε κάνουν ξεχωριστό με την μοναδικότητα τους.Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις.

diage είπε...

Αγαπητέ Λάκη πάντα έτσι ήταν.Το ένα μέσα στο άλλο δίκιο έχεις.Πολλές φορές πάλι όμως η επιλογή δεν είναι δική μας.

diage είπε...

Μικρή μου tina αυτό που λατρεύω σε σένα είναι η αισιοδοξία σου.Σε ευχαριστώ για όλα.

diage είπε...

Διαφωνώ μικρή μου λογοτέχνιδα.Γιατί να χρειάζεται πόνος για να αγγίξεις την ευτυχία;

diage είπε...

Αναστασία μου θα είμαι πάντα εδώ.

diage είπε...

Σ' ευχαριστώ πολύ Μαρία Νικολάου.Καλώς ήλθες στα μέρη μου.

diage είπε...

Καλό μήνα Μαργαριτούλα μου.

Και οι σιωπές μέρος του λόγου είναι..

oneiroparmenh είπε...

Μεσα στο μαύρο χωράνε όλα τα χρώματα...Καλύτερα όμως να μη ζει κανείς μεσα σε αυτό το χρώμα,καλύτερα να έχει πιο ζωηρά χρώματα η ζωή...

Μαργαρίτα είπε...

χάθηκες... το παραθύρι σου κλειστό...
το κάστρο στη σιωπή βυθίστηκε...
μα κάπου θαρρώ πως είδα τη σκιά σου
να περπατά και να σκορπά αστροφεγγιά στη θλίψη...

Καλό σου καλοκαίρι ιππότη μου μελαγχολικέ ***