Παρασκευή 11 Ιουλίου 2008

Για μια φορά ακόμα



Στο μαγικό μονοπάτι των αισθήσεων
βρήκα τα ίχνη σου για μια φορά ακόμα
"ποτέ για το τίποτα" μου ψιθύρισες και συνέχισα να τρέχω
Έριξα μια ματιά στο παρελθόν πριν ξεκινήσω για ταξίδι στο άγνωστο
Ξέρεις είναι μερικές στιγμές που νιώθω ότι
τα πάντα εμπεριέχονται μέσα
στο είμαι.. καθώς γίνομαι.. την στιγμή που φαίνομαι..

Μετά την λύπη βρέθηκα στα ίχνη της όμορφης νεράιδας
χωρίς να αντικρίσω το μαγικό της βλέμμα
Μια ανάσα πριν την μάχη και ξάφνου δίπλα μου ένας άγγελος
σκέπασε με τα φτερά του το σπίτι μου.

Κοιτώντας τα μάτια σου λαβωμένο ξωτικό ταξίδεψα μακριά σε μέρη άγνωστα όπου το τραγούδι της ομορφιάς ήταν οδηγός μου στον κόσμο της φανταστικής αλήθειας

Ο καιρός πέρασε και 'γω πίσω από σκέψεις κρύβομαι
εκεί στα μέρη της όμορφης νεράιδας για άλλη μια φορά

Η μελωδία της μοναξιάς με περικύκλωσε πάλι
είχα ακούσει για μια πηγή ονείρων
κρυμμένη κάπου
εκεί στα βουνά
όπου θα έβρισκα λέει την ευτυχία.


Ξεκίνησα μα ο δρόμος ήταν μακρύς.

Κάθισα κάτω από ένα μεγάλο δέντρο να ξεκουραστώ λιγάκι

Τότε η πριγκίπισσα του ονείρου
κρατώντας στα χέρια της
το λουλούδι των σκιών
μου πρόσφερε στιγμές ομορφιάς


Είχα την αίσθηση ότι χάθηκα
η νεράιδα των ευχών
μου χαμογέλασε παίρνοντας
από πάνω μου κηλίδες λύπης

Η θεά του φεγγαριού χέρι μου έδωσε
και με έβγαλε από το σκοτάδι

Το ταξίδι πήρε τέλος
παραμυθένια την έλεγαν και ήταν ο φύλακας της πηγής
"Η νύχτα πλησιάζει" μου είπε
"μη φοβάσαι καλή μου..θα είμαι εδώ μέχρι το τέλος της βροχής"
αποκρίθηκα
ψιθυρίσαμε λίγο ακόμα στο σκοτάδι

Δεν θυμάμαι τίποτα άλλο

Για μια φορά ακόμα δεν θυμάμαι τίποτα άλλο
παρά μόνο
κάποιες σκόρπιες σκέψεις
που είναι καλά κρυμμένες πίσω από την μάσκα.

Ένα χρόνο τώρα μοιράζομαι τις σκέψεις μου μαζί σας
Ευχαριστώ όλους όσους πέρασαν από τα μέρη μου
και άφησαν τα δικά τους ίχνη

Με τιμή
Diage