Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2009

Η μάγισσα της Λιβύης


Οι άνεμοι με οδήγησαν στην "νύφη της Μεσογείου"
μακριά από του νου τα όρια
εκεί όπου θα έβρισκα λέει τα χρώματα

Είχα ακούσει για μια μάγισσα που κατοικεί εκεί

και μοιράζει χρώματα
Μάγισσα της Λιβύης την ονόμαζαν


Πέρασα τα τείχη που περικλείουν τη Μεντίνα
περπατώντας στα βρώμικα στενά σοκάκια της πόλης
έφτασα στο κόκκινο κάστρο

μου είπαν ότι θα ήταν εκεί ότι θα την έβρισκα εύκολα
αρκεί να είχα χρώμα στη σκέψη μου
και τους πίστεψα

δυο βόλτες ακόμα στο κόκκινο κάστρο και μετά θα φύγω
δεν είναι εδώ η μάγισσα
ποτέ δεν ήταν

-Είσαι μπλε

-Μα πως; Η καρδιά μου είναι στο μαύρο χρόνια τώρα

-Είσαι μπλε σου λέω

-Δεν έχω χρώμα μέσα μου καλή μου
Ο κόσμος μου είναι εκεί στο παρελθόν
βαθιά χωμένος στο σκοτάδι

-Όχι όχι
δεν είσαι πλέον μπλε
Είσαι άσπρος

-Δεν καταλαβαίνω

-Δεν χρειάζεται
Ζήσε στο άσπρο

Τα χρόνια πέρασαν μάγισσα
και εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω
πως χωρά το άσπρο μέσα στο μαύρο