Τρίτη 17 Ιουνίου 2008

Πίσω από την μάσκα

Αιώνες τώρα περιπλανώμενος σε απόκοσμα μέρη αναζητώ το φως
που κάνει την ματιά σου να γελά.
ταξιδιώτης στο χρόνο πίσω από μια μάσκα κρύβω την θλίψη
από φόβο μήπως πέσει κάτι στην αντίληψη σου
μήπως μάθεις το μυστικό μου.

Πιστεύω ότι είμαι τόσο κοντά
τόσο κοντά σε σένα
το φως είναι τόσο δυνατό
μέχρι την στιγμή που το σκοτάδι
θα επιστρέψει και πάλι
να σε πάρει μακριά.

τότε με βήμα αργό κρατώντας στα χέρια μου πεθαμένες ελπίδες
ανεβαίνω τα σκαλιά που οδηγούν στον μοναχικό μου θρόνο.
γονατίζω στο μαύρο ρόδο που στέκει εκεί ψηλά
και πετώ την μάσκα.

Στο ποτισμένο από δάκρυ χώμα σου

αφήνω τις ελπίδες μαύρο ρόδο