Κυριακή 19 Ιουλίου 2009

Μια βόλτα στο κάστρο


Ο καιρός πέρασε και είμαι πάλι εδώ στα σκοτεινά μου μέρη
για μια βόλτα στο παγωμένο κάστρο
παντού υπάρχει το άρωμα σου λες και είσαι εδώ
νιώθω την παρουσία σου μα δεν σε βλέπω

πάντα ήσουν εδώ από την μέρα που ήρθα στον πλανήτη σου
πάντα ήσουν εδώ και μου κρατούσες το χέρι όταν πονούσα
έκλαιγες μαζί μου βασίλισσα και σκούπιζες το δάκρυ
από το γερασμένο μου πρόσωπο
έκανες παρέα με την χαρά μου και έδινες ζωή στα όνειρα μου

θυμάμαι τότε που έσκυψες και μου ψιθύρισες
"είναι όμορφο όταν τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα"

"μα ακόμα πιο όμορφο είναι όταν η πραγματικότητα γίνεται όνειρο"
αποκρίθηκα και γονάτισα εμπρός του ρόδου
εκεί όπου αντίκριζα την θλίψη

θα πάψω να υπάρχω για να υπάρχουμε μαζί
βασίλισσα μου

Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2009

Η μάγισσα της Λιβύης


Οι άνεμοι με οδήγησαν στην "νύφη της Μεσογείου"
μακριά από του νου τα όρια
εκεί όπου θα έβρισκα λέει τα χρώματα

Είχα ακούσει για μια μάγισσα που κατοικεί εκεί

και μοιράζει χρώματα
Μάγισσα της Λιβύης την ονόμαζαν


Πέρασα τα τείχη που περικλείουν τη Μεντίνα
περπατώντας στα βρώμικα στενά σοκάκια της πόλης
έφτασα στο κόκκινο κάστρο

μου είπαν ότι θα ήταν εκεί ότι θα την έβρισκα εύκολα
αρκεί να είχα χρώμα στη σκέψη μου
και τους πίστεψα

δυο βόλτες ακόμα στο κόκκινο κάστρο και μετά θα φύγω
δεν είναι εδώ η μάγισσα
ποτέ δεν ήταν

-Είσαι μπλε

-Μα πως; Η καρδιά μου είναι στο μαύρο χρόνια τώρα

-Είσαι μπλε σου λέω

-Δεν έχω χρώμα μέσα μου καλή μου
Ο κόσμος μου είναι εκεί στο παρελθόν
βαθιά χωμένος στο σκοτάδι

-Όχι όχι
δεν είσαι πλέον μπλε
Είσαι άσπρος

-Δεν καταλαβαίνω

-Δεν χρειάζεται
Ζήσε στο άσπρο

Τα χρόνια πέρασαν μάγισσα
και εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω
πως χωρά το άσπρο μέσα στο μαύρο