Τρίτη 17 Ιουλίου 2007

Μια ματιά στο παρελθόν



Περίπου ένα χρόνο πριν μια χειμωνιάτικη βραδιά έγραψα το παρακάτω τραγουδάκι. Έμπνευση μου ήταν δυο όμορφα πράσινα μάτια. Ποτέ δεν πίστεψα ότι το τραγούδι αυτό θα αγγίξει την πραγματικότητα. Ίσως το παρελθόν να φλερτάρει με το μέλλον. Δεν ξέρω... αλλά θέλω πάρα πολύ να μάθω.


Μια πεταλούδα που χαμογελά
ρίχνει τη ματιά της στα πράσινα νερά
όλος ο κόσμος κάθεται κοιτά
πότε θα ανοίξει τα ολόχρυσα φτερά

Δυο λόγια είπα κι άρχισε να βρέχει
η καληνύχτα ακουγότανε μακριά
δυο λόγια είπα κι άρχισε να βρέχει
και με κοιτούσες πίσω απ' τα νερά

Η άνοιξη θα φέρει ένα κόκκινο λουλούδι
που το άρωμα του πάντα θα με κυνηγά
στου κόσμου το ατέλειωτο ταξίδι
θα ψάχνεις μα τότε θα 'ναι αργά

Κι αναζητώ στου ρολογιού τους δείκτες
εκείνες τις φορές που μου πες σ΄αγαπώ
σηκώνει το βλέμμα κι αρχίζει να μιλάει
για ένα όνειρο που ήταν κάποτε αληθινό

2 σχόλια:

orestis είπε...

Όμορφοι στίχοι.

Μου μίλησαν.

Άσε που ταυτίστηκα.

Σημασία δεν έχει ποιός φταίει και ποιός όχι, ποιός το ήθελε και ποιός όχι, σημασία έχει ότι όνειρο πάει.

Θα κάνουμε άλλα και ποιός ξέρει, ίσως εκείνα βγουν αληθινά.

Μη σταματάς να ονειρεύεσαι.

Αααα, ένας φίλος μου, και του fermat επίσης, είχε πει κάποτε, πως οι κοπέλες με τα πράσινα ή τα γαλάζια μάτια, τον φοβίζουν.

Γι' αυτό δεν τις κοιτούσε και έμπλεξε με καστανομάτα.

Και όλα πάνε καλά.

Φαντάζεσαι να ήταν όλα απλά θέμα χρώματος;

diage είπε...

Αν ήταν όλα απλά θέμα χρώματος Oresti μου ίσως τα πράγματα να ήταν ευκολότερα!
Θα διαφωνήσω λίγο μαζί σου στο ‘σημασία έχει ότι το όνειρο πάει’
Τα όνειρα δεν χάνονται, ή θα γίνουν πραγματικότητα ή απλά θα παραμείνουν όνειρα.
Δε νομίζω να έχει χαθεί κανένα από τα όνειρα σου. Ίσως είναι καλά κρυμμένα αλλά θα είναι πάντα εκεί ώστε να σου θυμίζουν ότι είσαι πάντα ζωντανός.