Στο μαγικό μονοπάτι των αισθήσεων
βρήκα τα ίχνη σου για μια φορά ακόμα
"ποτέ για το τίποτα" μου ψιθύρισες και συνέχισα να τρέχω
Έριξα μια ματιά στο παρελθόν πριν ξεκινήσω για ταξίδι στο άγνωστο
Ξέρεις είναι μερικές στιγμές που νιώθω ότι
τα πάντα εμπεριέχονται μέσα
στο είμαι.. καθώς γίνομαι.. την στιγμή που φαίνομαι..
Μετά την λύπη βρέθηκα στα ίχνη της όμορφης νεράιδας
χωρίς να αντικρίσω το μαγικό της βλέμμα
Μια ανάσα πριν την μάχη και ξάφνου δίπλα μου ένας άγγελος
σκέπασε με τα φτερά του το σπίτι μου.
Κοιτώντας τα μάτια σου λαβωμένο ξωτικό ταξίδεψα μακριά σε μέρη άγνωστα όπου το τραγούδι της ομορφιάς ήταν οδηγός μου στον κόσμο της φανταστικής αλήθειας
Ο καιρός πέρασε και 'γω πίσω από σκέψεις κρύβομαι
εκεί στα μέρη της όμορφης νεράιδας για άλλη μια φορά
"ποτέ για το τίποτα" μου ψιθύρισες και συνέχισα να τρέχω
Έριξα μια ματιά στο παρελθόν πριν ξεκινήσω για ταξίδι στο άγνωστο
Ξέρεις είναι μερικές στιγμές που νιώθω ότι
τα πάντα εμπεριέχονται μέσα
στο είμαι.. καθώς γίνομαι.. την στιγμή που φαίνομαι..
Μετά την λύπη βρέθηκα στα ίχνη της όμορφης νεράιδας
χωρίς να αντικρίσω το μαγικό της βλέμμα
Μια ανάσα πριν την μάχη και ξάφνου δίπλα μου ένας άγγελος
σκέπασε με τα φτερά του το σπίτι μου.
Κοιτώντας τα μάτια σου λαβωμένο ξωτικό ταξίδεψα μακριά σε μέρη άγνωστα όπου το τραγούδι της ομορφιάς ήταν οδηγός μου στον κόσμο της φανταστικής αλήθειας
Ο καιρός πέρασε και 'γω πίσω από σκέψεις κρύβομαι
εκεί στα μέρη της όμορφης νεράιδας για άλλη μια φορά
Η μελωδία της μοναξιάς με περικύκλωσε πάλι
είχα ακούσει για μια πηγή ονείρων
κρυμμένη κάπου εκεί στα βουνά
όπου θα έβρισκα λέει την ευτυχία.
Ξεκίνησα μα ο δρόμος ήταν μακρύς.
Κάθισα κάτω από ένα μεγάλο δέντρο να ξεκουραστώ λιγάκι
Τότε η πριγκίπισσα του ονείρου
κρατώντας στα χέρια της το λουλούδι των σκιών
μου πρόσφερε στιγμές ομορφιάς
Είχα την αίσθηση ότι χάθηκα
η νεράιδα των ευχών
μου χαμογέλασε παίρνοντας από πάνω μου κηλίδες λύπης
Η θεά του φεγγαριού χέρι μου έδωσε
και με έβγαλε από το σκοτάδι
Το ταξίδι πήρε τέλος
παραμυθένια την έλεγαν και ήταν ο φύλακας της πηγής
"Η νύχτα πλησιάζει" μου είπε
"μη φοβάσαι καλή μου..θα είμαι εδώ μέχρι το τέλος της βροχής"
αποκρίθηκα
ψιθυρίσαμε λίγο ακόμα στο σκοτάδι
Δεν θυμάμαι τίποτα άλλο
Για μια φορά ακόμα δεν θυμάμαι τίποτα άλλο
παρά μόνο κάποιες σκόρπιες σκέψεις
που είναι καλά κρυμμένες πίσω από την μάσκα.
Ένα χρόνο τώρα μοιράζομαι τις σκέψεις μου μαζί σας
Ευχαριστώ όλους όσους πέρασαν από τα μέρη μου
και άφησαν τα δικά τους ίχνη
Με τιμή
Diage
είχα ακούσει για μια πηγή ονείρων
κρυμμένη κάπου εκεί στα βουνά
όπου θα έβρισκα λέει την ευτυχία.
Ξεκίνησα μα ο δρόμος ήταν μακρύς.
Κάθισα κάτω από ένα μεγάλο δέντρο να ξεκουραστώ λιγάκι
Τότε η πριγκίπισσα του ονείρου
κρατώντας στα χέρια της το λουλούδι των σκιών
μου πρόσφερε στιγμές ομορφιάς
Είχα την αίσθηση ότι χάθηκα
η νεράιδα των ευχών
μου χαμογέλασε παίρνοντας από πάνω μου κηλίδες λύπης
Η θεά του φεγγαριού χέρι μου έδωσε
και με έβγαλε από το σκοτάδι
Το ταξίδι πήρε τέλος
παραμυθένια την έλεγαν και ήταν ο φύλακας της πηγής
"Η νύχτα πλησιάζει" μου είπε
"μη φοβάσαι καλή μου..θα είμαι εδώ μέχρι το τέλος της βροχής"
αποκρίθηκα
ψιθυρίσαμε λίγο ακόμα στο σκοτάδι
Δεν θυμάμαι τίποτα άλλο
Για μια φορά ακόμα δεν θυμάμαι τίποτα άλλο
παρά μόνο κάποιες σκόρπιες σκέψεις
που είναι καλά κρυμμένες πίσω από την μάσκα.
Ένα χρόνο τώρα μοιράζομαι τις σκέψεις μου μαζί σας
Ευχαριστώ όλους όσους πέρασαν από τα μέρη μου
και άφησαν τα δικά τους ίχνη
Με τιμή
Diage
26 σχόλια:
nice
Κι εσύ κι η νεράιδα των ευχών να'στε καλά και να μας ταξιδεύετε...
Για μια φορά ακόμα Ιππότη της δυναστείας του μαύρου ρόδου, κλέβεις απόκρυφα φιλιά της νεράιδας των ευχών. Κοίταξα μέσα στο βιβλίο των ευχών, η νεράιδα σου έχει ιδιαίτερη αδυναμία και με έβαλε να γράψω ,να ράψω ξανά την σιδερένια σου πανοπλία.
Εύχομαι μόνο τον δράκο σου μια μέρα να βρεις και να σκοτώσεις. Και αν ποτέ πάλι τα όλα ,τα όπλα σου, τσακίζουν ,να θυμάσαι ,κάποιος άλλος είναι ο αφανές ήρωας ,εκείνος που τα φτιάχνει, που ανοίγει με σιδερένιες προστασίες των δρόμο ,των νικημένων ,αήττητων , εκείνος που καταφέρνει και σκοτώνει των ιπποτών τον σκορπιό.
Καλώς σε βρήκα ,απλή σιδερένια καλησπέρα με τιμή
Πολύ όμορφο diage!!! Πολύ έξυπνη αυτή η σύνδεση, όλων σου των αναρτήσεων!
Υποκλίνομαι σ΄ αυτήν την πολυανάρτηση!!!
Συνέχισε έτσι!Κράτα γερά την πανοπλία σου! Όχι, δεν είναι, ότι έχεις να αμυνθείς στα λόγια όλων εμάς, αφού είναι επαινετικά!Στο λέω, γιατί σου πάει να την κρατάς και σου δίνει έμπνευση!!!! Έχεις ακόμη τόσα πολλά να πεις!
Καλησπέρα και Φιλιά!!!
δεν θυμαμαι αν στο ειχα πει ομως απο την πρωτη φορα που διαβασα την σελιδα σου επαιζε στο μυαλο μου το πιο κατω τραγουδι..ακομα παιζει στο μυαλο μου καθε φορα που περναω απο τα μερη σου..ελπιζω καποια στιγμη να βρεις την νεραιδα σου μεχρι τωρα να χαιρεσαι το blogaki σου
"Κοίτα πιο πέρα - εκεί μπορεί να τη δεις.
Εκεί πέρα, αν πιστεύεις θα τη βρεις
Σαν αέρα· νιώσε κι εσύ τη Fiera.
Από την άκρη του ονείρου, κάπου στου ήλιου τη δύση,
στην αγκαλιά της ομίχλης η νύχτα είχε γεννήσει
το πιο παράξενο κι όμορφο πλάσμα,
μάλλον της φύσης το όγδοο θαύμα.
Fiera - δίνει δροσιά στον αέρα,
κάνει τα φίδια να κυλιούνται πιο πέρα.
Σε ξεχάσαν παντού οι φοβισμένοι ανθρώποι
και μαραζώνουν ολάκεροι τόποι.
Υπάρχουν τρόποι - υπάρχει αλήθεια,
υπάρχουν δρόμοι στα παραμύθια.
Τώρα είναι άδεια η γυάλινη σφαίρα,
κοίτα έξω υπάρχει η Fiera.
Αρχίζει η μέρα τη βλέπω να κρύβεται στο φως,
την ψάχνει ο αέρας πιο πέρα· γυρνάει μονάχος και τυφλός.
Ακούω γέλια κι αμέσως μου ψιθυρίζει στ' αυτιά
"καλημέρα..."
Έχει τα χέρια απλωτά κι ένα ζευγάρι φτερά,
στέκεται όρθια ή χορεύει στης βροχής τα νερά
που καθρεφτίζουν μυστικά και καμώματα
των ανθρώπων τα πικρά και μονοκόμματα.
Μέσα απ' τη λάσπη βρίσκει πάλι ένα κρυφό μονοπάτι
και με κοιτάζει από μένα σαν να περίμενε κάτι.
Τέτοιο γινάτι μ' έχει μαζί παρασύρει
σαν "αγαπώ" που ποτέ του δε χαλάει χατήρι.
Έχει λυτά τα μαλλιά της, στα μικρά δάχτυλά της
σκαρώνει χάρτινα καράβια - σαλπάρουν τα όνειρά της,
κοχύλια στ' αυτιά της και χίλια χρόνια μπροστά
ακούει να γίνονται τ' αδύνατα απ 'το τώρα, δυνατά.
Κρατάει τα δάκρυα στα μάτια κλειδωμένα
κι η περηφάνια της κοκκίνισε μελάνι στην πένα·
σ' άσπρο χαρτί δε το χωράει τ' όνομα της,
Fiera"
Εσύ δεν πρέπει να ευχαριστείς κανέναν μας Diage! Εμείς ευχαριστούμε πάρα πολύ για τις πολύ όμορφες αναρτήσεις που μας έχεις χαρίσει αυτόν το χρόνο! Να συνεχίσεις να είσαι αυτό που είσαι, να φαίνεσαι αυτό που είσαι γιατί είσαι ένας ταξιδιώτης που δεν διστάζει να περιπλανηθεί στα μονοπάτια του ονείρου ψάχνοντας την πριγκίπισα των ευχών... και να μην γίνεις ποτέ αυτό που δεν σε εκφράζει!!! Στο μαγικό αυτό ταξίδι που πηγάζει από τα όνειρα σου, εύχομαι να μην συναντήσεις λουλούδια των σκιών αλλά να βρεθείς στα ίχνη της όμορφης νεράιδας. Εύχομαι, κοιτώντας την στα μάτια να ακούσεις το τραγούδι της ομορφιάς, να πάψεις να κρύβεσαι πίσω από τις σκέψεις, να πετάξεις τη μάσκα και να μην ακούσεις ποτέ πια τη μελωδία της μοναξιάς! Εύχομαι, τέλος, όλα αυτά να μην αποτελέσουν απλά μια φανταστική αλλά μια πραγματική αλήθεια! Ευχαριστούμε για τις όμορφες σκέψεις που έχεις μοιραστεί μαζί μας...Είχες και θα συνεχίσεις να έχεις όλους εμάς συνοδοιπόρους στο πιο όμορφο ταξίδι!
Ήταν το πιο όμορφο και ομολογουμένως το πιο "έξυπνο" ποστ!!!
Με τιμή και πολλά φιλιά!
Απλά, υποκλίνομαι κι εγώ μπροστά σου, άρχοντα!
Τιμή μας που μας υποδέχτηκες στο κάστρο σου.
Πάει κι όλας ένας χρόνος! Πως περνάει έτσι ο καιρός?
Κι αν μεγαλώσαμε, μείναμε ίδιοι...
"Τα πάντα εμπεριέχονται στο είμαι... καθώς γίνομαι... την στιγμή που φαίνομαι..."
το κρατώ αυτό...
το κρατώ σαν φυλαχτό...
Καλώς ήρθες αγαπητέ "music lovers".Δε νομίζω να κατάλαβες τίποτα αλλά παρ' όλα αυτά χαίρομαι που σου άρεσε.
Τιμή μου που πέρασες από εδώ Λάκη Φουρουκλά.Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Oι πύλες του κάστρου θα είναι πάντα ανοιχτές για σένα sidera.Πίστεψε με θα την χρειαστώ όσο τίποτε άλλο αυτήν την καινούρια bloggoχρονιά.Η τιμή είναι δική μου.
Μικρή μου Λογοτέχνη ο καιρός περνά.Το τέλος δεν θα αργήσει να έρθει.πολλά πολλά φιλιά.
rip 1708 η νεράιδα μου είναι παντού.Απλά εγώ δεν την βλέπω.Δεν έτυχε να μου το πεις.Θα ήθελα να ακούσω αυτό το τραγούδι από τα χείλι σου.
Μαρουλα μου χαρά μου να είστε όλοι εσείς κοντά μου.Σίγουρα το ταξίδι θα είναι πιο όμορφο.Σ ευχαριστώ για τις ευχές σου.
"ο καιρός περνά.Τίποτα δεν μένει ίδιο παρά μόνο ένας κούκος που στέκει εκεί στο μεγάλο δέντρο και κοροϊδεύει τον χρόνο."
κι όταν θα περάσουν τα χρόνια ο κούκος πάλι εδώ θα είναι.
Την καλησπέρα μου να έχεις αγαπητέ μου φίλε.
Κράτησε το σαν φυλαχτό κοπέλα και όταν οι σκέψεις αγγίξουν την προδοσία
κανε αυτό που πρέπει.
Αγαπητέ diage, ελπίζω να σου άρεσε το δωράκι γενεθλίων που σου έκανα! :)
Αναμένω post...
Από την πρωτη στιγμή που περπάτησα στα μονοπάτια των στίχων σου, μαγεύτηκα.
Είμαι εδώ και θα είμαι για όσο η γραφή σου θα αγγίζει την ψυχή μου.
Δηλαδή για πάντα!!!
Σ'ευχαριστώ !!
Ναι φίλε μου άρεσε πάρα πολύ.Σύντομα θα είναι έτοιμο και το ποστ.
Anastasia μου εγώ σε ευχαριστώ για τα όμορφα σου λόγια.
Τιμή μου που είσαι δίπλα μου.
Και τα δικά σου μέρη είναι όμορφα! Να που διασταυρωθήκαμε λοιπόν...
iris χαρά μου που πέρασες από εδώ.
Τι όμορφα που είναι αυτά που γράφεις! Πραγματικά έχω εντυπωσιαστεί!!! Όπως έγραψε κι η "μικρή λογοτέχνης" συνδύασες έξυπνα όλες τις αναρτήσεις. Συνέχισε έτσι!
Να έχεις ένα καταπληκτικό βράδυ!!!
Καλώς ήρθες tina στα μέρη μου.Χαρά μου που πέρασες από εδώ.
Αν και λίγο καθυστερημένα..
θα ήθελα να ευχηθώ καλή συνέχεια
και να σου πώ πως εδώ.. στο
κρυφό σου μονοπάτι.. αγαπώ πολύ
να έρχομαι και να περιπλανιέμαι..
βλέπεις έχω μία μικρή αδυναμία
στους τρυφερούς ιππότες
με τη χρυσή καρδιά :)
Καλώς ήρθες και πάλι μαργαρίτα.Η απουσία σου ήταν αισθητή το διάστημα αυτό.Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα.
Δημοσίευση σχολίου