φοβάμαι για την μέρα
για την νύχτα
φοβάμαι για το χθες
που ίσως πνίξει το αύριο
και το μυαλό μου γυρίζει γυρίζει
δεν σταματά ποτέ
και πάλι φοβάμαι
και πάλι λυπάμαι
και ο χρόνος περνά
αφήνοντας το κάθε λεπτό του
πάνω μου
ψάχνω να με δω εκεί πιο κάτω
και δεν βρίσκω τίποτα
λες και δεν υπήρξα ποτέ
και πάλι το μυαλό μου γυρίζει
γελάω και μετά κλαίω
και μερικές φορές χαίρομαι αλήθεια
και ο χρόνος σταμάτα
αφήνοντας το κάθε λεπτό του
πάνω μου
ψάχνω να με δω εκεί πιο κάτω
και βρίσκω ευτυχία
λες και υπήρχα πάντα
και πάλι τρέχουν όλα
και δεν μπορώ να τα προλάβω
και ξανά γυρίζω πίσω
και μετά πάω μπροστά
και ξανά τρέχουν όλα
στον παγωμένο μου κόσμο
η καρδιά μου σταματημένη
χιλιόμετρα μακριά
έκλεισα τα μάτια μου για ένα λεπτό
και αντίκρισα τον θάνατο
δεν το ήθελα αλήθεια
μα συνέβη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου