Μετρημένα τα λόγια σκοντάφτουν
στης λύπης το σκαλοπάτι
εμποδίζοντας τις σκέψεις να αφήσουν
τα ίχνη τους στου μυαλού τα μέρη
Θυμάμαι μου είχες πει ότι ο χρόνος δεν υπάρχει
Θυμάμαι μου είχες πει ότι θα σαι κοντά μου πάντα νεράιδα
ότι θα με αγαπάς.
Που είσαι; γιατί δεν μου μιλάς;
Άφησες τις σιωπές σου γύρω μου
να στοιχειώσουν το κάστρο μου
"Να προσέχεις" μου φώναξες
και χάθηκες πίσω από τις σκιές του δάσους
Περπάτησα λίγα μέτρα ακόμα
μήπως και δω το λιβάδι με τις ζέρμπερες
εκεί όπου χόρευες μονάχη
Ήθελα να φωνάξω
μα ο κόσμος μου είχε παγώσει
Συννέφιασε.. το νιώθω έρχεται βροχή.
